Met dit essay weet Young in 1980 een nieuw veld in het leven te roepen: de feministische fenomenologie. In tegenstelling tot het cartesiaanse onderscheid tussen lichaam en geest, stelt de fenomenologie dat lichaam en geest onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Het bewustzijn is altijd belichaamd, en andersom. Het is Young die als eerste een feministische blik inbrengt in deze filosofische stroming en stelt dat de klassieke fenomenologie een grote groep ervaringen negeert: die van vrouwen.
Toch hanteert Young in haar werk een mannelijke norm waar vrouwen naar moeten streven: om net zo vrij te zijn als mannen, zouden vrouwen zich op dezelfde manier moeten bewegen. Maar moeten we niet van die norm af? En niet alleen van de mannelijke norm, maar ook de heteronormatieve, genderbinaire en witte norm? Hoe ervaren mensen die niet aan die normen kunnen voldoen hun lichaam en de ruimte die ze (niet kunnen) innemen? Deze vragen staan centraal in Sara Ahmed’s Queer Phenomenology, waarin ze onderzoekt hoe queer fenomenologie onze sociale verhoudingen kan herordenen.
Deze editie van Felix & Sofie duiken we in de feministische en queer fenomenologie. Kan de fenomenologie ons helpen in de strijd tegen seksisme?
Annemie Halsema is bijzonder hoogleraar Wijsgerige antropologie aan het Instituut voor Wijsbegeerte en universitair hoofddocent aan de afdeling Filosofie van de Vrije Universiteit in Amsterdam. Ze onderzoekt de impact van lichamelijke kenmerken als gender, ras en leeftijd op onze persoonlijke identiteit en hoe die kenmerken onze plaats in de maatschappij bepalen.
Sanne van Driel is als promovendus verbonden aan de afdeling Cultuurwetenschappen aan Tilburg University. Ze heeft zich verdiept in mad studies, queer studies en de relatie tussen lichaam en geest in filosofie. In het bijzonder richt ze zich nu op lichamelijkheid in behandelingen van depressie, en hoe mensen die depressief zijn deze behandelingen ervaren.
Programma en redactie door Nina Tesselaar en Gwendolyn Bolderink.